هیاهوی دانشجوئی

🍂روزهای هیاهوی دانشجویان خوشحال … روز اساتید صبور و مهربان … روز معاونت های دلسوز و ریئس دوست داشتنی … روزی که باز فراش پرتلاش, میرود به جنگ هر چه غبار.

 

🍂نخست رژه منظم دانشجو ها که به صف میروند به سمت باغ دانایی.

 

چرا؟

گفتم: خدا آخه این همه سختی؟ چرا؟

گفت: «انَّ مع العسر یسرا»

“قطعا به دنبال هر سختی، آسانی است.(انشراح/۶)

*

گفتم: واقعا؟!

گفت: «فإنَّ مع العسر یسرا»

حتما به دنبال هر سختی، آسانی است.(انشراح/۷)

*

گفتم: خب خسته شدم دیگه…

گفت: «لاتـقـنطوا من رحمه الله»

از رحمت من ناامید نشو.(زمر/۵۳)

*

گفتم: انگار منو فراموش کردی!

گفت:«اذکرونی اذکرکم»

منو یاد کن تا یادت باشم.

*

گفتم: تا کی باید صبر کرد؟!

گفت: « وَ ما یدریک لَعلَّ السّاعه تکون قریبا»

تو چه می دانی، شاید موعدش نزدیک باشد.(احزاب/۶۳)

«انّی اعلم ما لاتعلمون»

من چیزایی میدونم که شما نمی دونید.(بقره/ ۳۰)

*

گفتم: تو بزرگی و نزدیکیت برای من کوچک، خیلی دوره! تا اون موقع چی کار کنم؟

گفت: « و اتّبع ما یوحی الیک و اصبر حتی یحکم الله»

حرف هایی که بهت زدمو گوش کن، و صبر کن ببین چی حکم می کنم.

(یونس/ ۱۰۹)

*

ناخواسته گفتم: الهی و ربّی من لی غیرک (خدایا آخه من غیر تو کیو دارم؟!)

گفت: «الیس الله بکاف عبده»

من هم برای تو کافی ام.(زمر/۳۶)